باران عشق

باران جونم ، دختر نازم ، سلام مامانی خانم کوچولوی من که هر چی قد و بالات رو اندازه میگیرم با خودم آشوب میشم که وااااای این ریزه فسقلی چرا قد و قامت نمیکشه ، لباس هات اصلا برات کوچک نمیشه که دختر! از یکسالگی داری میپوشی و همچنان میپوشی حالا که متر و سانت فانتزی به دیوار اتاق چسبیده و برات داستان گفتم که اگه غذا بخوریم مثل ماشای کارتون قد میکشیم و قوی میشیم میری کنار دیوار وایمستی و انگشتای کوچولو رو هم  یواشکی روی نوک پنجه میکنی و هی میگی مامان ببین چه بلند شدم و من توی دلم ناامیدانه و در ظاهر کلی خوشحال دست و جیغ و هورااااااااا بزرگ شدی هورااااا ولی نازنازی مامان فکر نکنی ها من خودم میگم از بس بابایی خودم رو از غذا نخ...